Dijk en Waard vol liefde: 15 echtparen vieren huwelijksjubileum

Veertien diamanten echtparen, en één briljanten echtpaar, waren het stralende middelpunt in Theater Cool vrijdagmorgen. “Een beetje zenuwachtig ben ik wel, want het is toch wel spannend en bijzonder om met al deze echtparen en de burgemeester bij elkaar te komen”, zei een van de bruiden. Het werd een ochtend vol liefde!

Burgemeester Maarten Poorter ontving alle echtparen, sprak warme woorden, en haalde in zijn speech leuke feitjes uit het huwelijksjaar aan, zoals ‘Wie behaalde er Olympisch goud in 1965?’ Wij hebben weer mooie, ontroerende en bijzondere liefdesverhalen van deze echtparen gehoord – want wat is nou het geheim van een lang en gelukkig huwelijk? 

Volgens het ene echtpaar is dat door elkaar vrij te laten, terwijl het andere echtpaar alles samen doet.

Echtpaar Franke-Bussink

Zo kampeerde het echtpaar Franke-Bussink tot een paar jaar geleden nog regelmatig, gewoon met z’n tweeën, in een tent! “Wij hebben dat jarenlang gedaan en zo hebben we elkaar ook ontmoet, op de camping. Dat is nu ruim zestig jaar geleden en toen had je nog meidenvelden en jongensvelden. Dat kun je je nu nauwelijks meer voorstellen”, lacht mevrouw. “Ik was een heel braaf meisje en bleef dan ook gewoon netjes op het meidenveld. Maar door alle anderen werd er natuurlijk alles aan gedaan om elkaar op te zoeken.” Zo ook de jonge Peter, die de knappe Ronny al meteen in het vizier had en haar op alle mogelijke manieren het hof maakte. Omdat hij uit Berlijn kwam was snel trouwen de manier om bij elkaar te kunnen zijn. Dat deden ze zodra zij 18 was. Het stel trouwde op 26 februari 1965 in Berlijn en vertrok dezelfde avond nog naar Nederland. Daar woonden ze eerst een aantal jaren in Amsterdam in het huis van haar opa, die een banketbakkerij had. Toen ze een gezin wilden stichten werd de Iepenlaan in Zuid-Scharwoude de thuisbasis. Daar wonen ze vandaag de dag nog steeds. Het geheim van hun lange huwelijk? “Ach we rommelen gewoon maar door”, zegt mevrouw nuchter. “En we nemen het leven zoals het komt.”

Echtpaar Zutt-Sneekes

Het echtpaar Zutt-Sneekes gaat juist los van elkaar op vakantie en ziet dat als een van hun geheimen voor een lang en gelukkig leven. Meneer vertelt enthousiast: “Ik ga regelmatig met mijn broer op vakantie en dan huren we een bootje en gaan vissen. Mijn vrouw is meer van de zonvakantie en dat doet ze graag met een buurvrouw. Vinden wij helemaal prima!” Soms reageren mensen verbaasd: gaan jullie apart op vakantie? “Dan is ons excuus dat onze katten echt niet alleen thuis kunnen zijn”, lacht mevrouw. “Een van ons moet echt thuisblijven!” Meneer was jarenlang gevangenbewaarder van langgestraften en heeft spannende verhalen over onder andere Pistolen Paultje en Holleeder. “Die laatste zou me nog ‘doodskiete’ omdat ie z'n zin niet kreeg, maar ik ben er nog steeds”, lacht ie met een knipoog. "Ik kon het altijd goed vinden met die kerels hoor, er waren weinig toestanden. En als er iets was, dan hadden we een fijn team collega's waar je van op aan kon." Mevrouw was naaister, verzorgde jarenlang een zieke buurman en werkte ook nog in het café. Zo hadden ze elkaar altijd wat te vertellen tijdens het avondeten!

Echtpaar Kos-Bes

Het echtpaar Kos-Bes is maar liefst 65 jaar getrouwd. Dat verdient extra aandacht! “Ach, is dat zo bijzonder?” zegt mevrouw nuchter. “Het gaat vanzelf hoor, je moet alleen in leven blijven.” Wat wel bijzonder is volgens meneer, is dat ze lief ruziemaken. “Zodat je het altijd weer goed kan maken en er geen blijvende schade ontstaat.” Dit stel ontmoette elkaar op de voor Langedijkse begrippen bijna traditionele manier: op de kermis Zuid-Scharwoude! “De Schelvis was toen nog eigendom van de drieling van Rijper, en de Roode Leeuw stond er ook al. We waren allebei 18 en hielden van uitgaan en dansen. Dat dansen hebben we na ons trouwen ook nog een hele tijd gedaan, samen met andere getrouwde stellen. Daarmee gingen we ook regelmatig gezellig een weekend weg”, vertelt mevrouw.  “Het echtpaar maakte vanwege de handel in tulpenbollen even een uitstapje naar de Noordoostpolder, maar toen de kinderen kwamen en later wilden doorleren, was alles toch wel heel ver reizen. Dus vertrokken ze in 1975 naar Heerhugowaard, waar ze nu nog steeds wonen.

Echtpaar Huibers-Groen

Dit stel leerde elkaar kennen toen ze voor hetzelfde bedrijf werkten, Zuiderdel in Broek op Langedijk, eigenlijk de voorloper van de huidige chipsfabriek. “Ik werkte in het koelhuis, zij op kantoor”, vertelt meneer Huibers. “Ik had haar al voorbij zien schuiven natuurlijk en vond het een leuk meissie.” Dat was wel duidelijk ook want opeens was hij opvallend vaak op kantoor te vinden. “Dat begon op te vallen dus daar kregen we wel commentaar op. Toen ik een baan aangeboden kreeg in Alkmaar, pakte ik dat dan ook maar aan”, vertelt mevrouw. Meneer heeft nog veertig jaar voor het aardappelverwerkingsbedrijf gewerkt, en heeft altijd veel vrijwilligerswerk gedaan voor de kerk en de EHBO. Na hun trouwen konden ze het achterste gedeelte van een woonhuis betrekken, dat was heel gewoon in die tijd. “Je kon er je kont niet keren”, herinnert mevrouw zich. “Toen we de oudste kregen, Nelleke, moest er eerst een stoel uit voordat de wieg naar binnen kon. En ik kon ook niet thuis bevallen door het ruimtegebrek, dat vond de vroedvrouw niet verantwoord.” Daarna woonde het echtpaar jarenlang aan de Julianastraat in Broek, waar ook Cees-Peter en Karin werden geboren. “Nu wonen we aan de Grundel, het voorportaal van zorgcentrum Horizon”, knipoogt meneer. “Maar we hebben niks te klagen hoor!”, roept mevrouw. “We zijn dankbaar dat we dit nog mogen beleven.”

Echtpaar van Noort-Van der Lugt

“Op 10 mei vieren we ons huwelijksfeest met de hele familie in de BroekerVeiling, dat is lekker dichtbij De Binnemikke waar we wonen”, vertelt mevrouw. “Daarvoor woonden we zo'n 32 jaar in Heerhugowaard en we kregen er onze kinderen, maar we zijn hier beiden niet opgegroeid.” Mevrouw komt van oorsprong uit Delfgauw bij Delft en meneer is Rotterdammer van geboorte. Ze ontmoetten elkaar echter aan de Noordhollandse kust, waar mevrouw als kinderverzorgster ‘bleekneusjes’ onder haar hoede had, die naar Egmond kwamen om aan te sterken. Meneer was voor de bombardementen uit Rotterdam gevlucht en kwam terecht in Bergen. Het plaatselijke kerkkoor werd de plek waar de liefdesvonk oversloeg. Meneer herinnert zich: “Ze was populair hoor, alle jongens liepen achter haar aan.” Mevrouw wuift het weg: “Ach, ik was een van de weinige meisjes in het koor dus er was niet veel keus.” Hun geheim? “Elkaar de vrijheid kunnen om je eigen ding te doen”, zegt mevrouw stellig. “Hij gaat elke ochtend fietsen en is graag in de natuur. Ik zit  liever achter de naaimachine, en maak nog steeds veel van onze kleding zelf." Ook naar elkaar luisteren is volgens dit echtpaar een voorwaarde voor een lang en gelukkig huwelijksleven. “Je moet niet altijd denken dat je gelijk hebt.”

Echtpaar Spieker-Koer

Dit echtpaar was eigenlijk niet van plan om er vandaag bij te zijn, omdat ze normaliter in het zonnige Spanje vertoeven in de wintermaanden. Een gezondheidsprobleem gooide flink wat roet in het eten. “Ik kreeg vermoeidheidsklachten en voelde me niet goed”, vertelt mevrouw. “Bleek ik hartproblemen te hebben, dat was natuurlijk wel even schrikken!” Inmiddels is alles weer onder controle en mevrouw krabbelt weer aardig op, maar het appartement in Spanje moet even wachten. Maar, elk nadeel heeft zijn voordeel, ze zijn er vandaag wel bij in Cool. “En dat is toch wel erg gezellig”, lacht mevrouw. In Heerhugowaard wonen ze ook niet verkeerd, op een mooie locatie en met een grote tuin. “Daar genieten wij enorm van, al is het een hoop werk. Maar gelukkig doet mijn man het meeste, ik ben van het onderhoud binnenshuis.” U kunt haar trouwens kennen van het kledingwinkeltje Ot en Sien aan de Planetenlaan, waar ze tweedehandskleding verkocht. “In die tijd uniek, het was niet zo'n hype als het het nu is. Mensen brachten hun tweedehandskleding bij mij thuis en dan verkocht ik het in het winkeltje aan huis, waar zij weer 50% van de opbrengst kregen.” Meneer werkte bij de Hoogovens. Hun geheim? “Dat we graag mogen kibbelen.” Lachend sluit ze af: “Kennissen van vroeger vragen zelfs weleens verbaasd: 'Zijn jullie nog steeds getrouwd?!”