Tienjarig bestaan van schooltuin IKC de Helix

De zomervakantie is begonnen en dat betekent dat de schooltuinen geoogst zijn. Gemeente Dijk en Waard ondersteunt de tuinen. Wethouder Does plantte een kersenboom om het tienjarig bestaan van de schooltuin bij IKC de Helix te vieren.

“Woow!” Klinkt het in koor. Juf Binja heeft haar spitvork naast de aardappelplant gestoken, één van de leerlingen trekt aan het gewas en opeens zien de leerlingen een mooie hoeveelheid grote aardappels voor hun in de grond liggen. “Patat, chips,” fluistert een jongen. Anderhalf uur later verlaten de leerlingen hun tuin met een tas vol sla, aardappels, uien en wortelen. Hun eigen groente, hoewel er onderling meteen wat ruilhandel is. 

Magisch

Sperziebonen liggen gesneden in de winkel, ui versnipperd in de koeling, aardappels zijn al voorgebakken en gekruid en alles is schoon. Deze leerlingen weten uit hun lessen wel dat een aardappel uit de grond komt, maar om je eigen oogst te zien en in handen te hebben? Dat is magisch. Sinds tien jaar zijn er schooltuinen in Dijk en Waard, met als doel de leerlingen dichter bij de natuur te brengen. Het grootste gedeelte ligt aan de Middenweg en om het succes te vieren kwam wethouder Does langs om een kersenboom te planten: de gemeente ondersteunt de scholen door het beschikbaar stellen van de grond en bijvoorbeeld het leveren van houtsnippers voor looppaden tussen de soms drassige akkertjes.   

Zorgzaam 

Een week na het feestelijke moment zijn we te gast op een kleinere tuin in De Draai, helemaal tegen de Oostdijk aan, op het terrein van Esdégé Reigersdaal, om te zien hoe zo’n les gaat. Ongeveer twintig kinderen van groep 6 van de Helix hebben een tuin van één bij vijf meter. Deze is de afgelopen drie maanden bebouwd door de leerlingen zelf.   

BioBus

 Juf Binja is zelf fervent tuinier, hulpvader Michiel is vandaag – meteen uit zijn nachtdienst! - aanwezig, maar de twaalf lesdagen staan onder leiding van Dieuwke van der Veer. Zij werkt voor De BioBus, het geesteskind van voormalig biologiedocent Vincent Min. De BioBus runt al ruim twintig jaar NME-schooltuinprojecten en momenteel begeleiden ze bijna achthonderd leerlingen in Noord-Holland. Achter de schermen komt er een hele hoop bij kijken. De BioBus begint al in maart met het aanleggen en klaarmaken van de tuinen, verzorgt ze, zorgt voor zaad, pootaardappelen, gereedschap en veel meer. 

Van kale akker tot een volle groentetuin 

Dieuwke: “We hebben een programma van twaalf lessen. De kinderen maken het hele traject mee, van kale akker tot een volle groentetuin. Aan het eind is het ook echt klaar en de kinderen hebben allemaal hun eigen tuin. Ze krijgen dus verantwoordelijkheid en je ziet dat ze daarom ook erg zorgzaam voor hun tuin zijn. Soms komen ze zelfs in het weekeinde even langs met een schoffeltje of trots met familie. Er is ook een open dag waarbij de familie mag meewroeten.”

Vies worden is fijn  

“In het begin is het echt even wennen. Kinderen komen met witte gympen aan, ze willen al snel hun handen wassen, maar dat kan hier niet. Als we muntplantjes planten, ga ik met de gieter langs en moeten ze water en aarde vermengen. Ze vinden het eerst vies, maar ze merken al snel dat het gewoon heerlijk is om te doen. Ik vertel de functie van de regenworm en ze zijn trots als ze er een in hun tuin vinden. Van de ene kant verbaas ik me erover hoe ver kinderen soms van de natuur sta, maar van de andere kant breng ik ze ook heel snel weer terug. En aan deze lessen hebben ze hun hele leven iets.” 

Beelddenkers, doeners en korte spanningsboog 

 Er zijn meer voordelen dan de kennis en de oogst: “Ik merk dat deze tuinen heel goed zijn voor de beelddenkers, de doeners of de leerlingen met een wat kortere spanningsboog. Je bent lekker buiten, maar ook met regen gaat het door. Het is wel echt lesgeven, maar ik merk dat sommige kinderen die in de klas niet altijd lekker meegaan, hier helemaal opleven.” 

 HelloFresh  

“Weet je wat grappig is?” Vervolgt Dieuwke: “Binja komt met passende recepten. Een soort kleine HelloFresh. Kinderen nemen de groente mee, ze maken thuis foto’s van de groenten en de gerechten. Naast de tuin gebeurt er dus nog veel meer omheen. Zo leuk dat ze dat oppikt.”  
 De laatste les is voorbij. De klas gaat niet alleen met een tas groente naar huis, maar ook met een officieel certificaat die met applaus in ontvangst worden genomen. Dijk en Waard is twintig kundige tuinders rijker, met een hoop respect voor de natuur.

Steun hard nodig 

“Is er iemand blijven zitten?” Vraagt Dieuwke met een duidelijke knipoog: “Want dan zie ik je volgend jaar weer.” Juf Binja meldt trots dat iedereen over is, maar het is duidelijk dat de eigen tuin bij velen gemist zal worden. Als de kinderen terug naar de school lopen meldt Dieuwke: “De scholen betalen een eigen bijdrage aan de BioBus, maar de gemeente is voor een groot deel echt nodig. We weten dat er bezuinigingen aankomen, maar we hopen dat gemeente Dijk en Waard ons ook in de toekomst blijft ondersteunen!”