Jan en Tiny Weder vieren platina bruiloft
Zeventig jaar getrouwd, hoe hou je het vol? Dit echtpaar heeft er totaal geen moeite mee. Die jaren zijn voorbij gevlogen. Sterker nog: “Ik ben nog steeds verliefd op hem hoor”, vertelt Tiny met vochtige ogen. “En ik op haar”, zegt haar Jan liefdevol terug.
'We zijn nog steeds heel gek op elkaar'
Jan en Tiny Weder- Schilderman, beide 92 jaar oud, vertellen hun huwelijksverhaal aan de burgemeester, die woensdag 20 augustus op visite kwam vanwege hun bijzondere huwelijksjubileum. “We houden elk kwartaal een bijeenkomst voor alle echtparen die 60 of 65 jaar zijn getrouwd”, vertelt hij. “Dan nodigen we een hele groep tegelijk uit en maken we er een gezellig samenzijn van. Maar voor echtparen die zeventig jaar getrouwd zijn maak ik graag een uitzondering. Die bezoek ik persoonlijk.” Jan en Tiny vinden dat niet verkeerd, alhoewel ze zo’n gezamenlijk feestje ook wel leuk hadden gevonden.
Bekende Langedijkers
Sociale contacten hebben ze overigens nog genoeg hoor. Jan is bij voetbalclub DTS betrokken in de onderhoudsploeg, en Tiny is elke dinsdag te vinden bij Chez Frans, waar ze al twintig jaar koffiedrinkt met hetzelfde groepje vriendinnen. Op vrijdag gaan ze daar beide vaak eten en drinken een wijntje met kennissen. “Soms willen we even gauw een boodschap doen in het winkelcentrum, maar dat lukt slecht”, lacht Tiny. “We kennen zoveel mensen, je blijft zwaaien en gedag zeggen.”
Café de Gekroonde Leeuw
Dit echtpaar is stevig geworteld in de Langedijker samenleving. Zij komt uit een horecafamilie die de voorloper van café De Heerlijkheid in Oudkarspel bestierde. “Toen mijn vader het kocht heette het nog de Gekroonde Leeuw, maar omdat hij zelf graag joeg noemde hij het Jagerslust. We hebben daar gouden tijden meegemaakt, met veel feesten en partijen, en diverse verenigingen die er samenkwamen. Ook heeft hij de kolfbaan aangelegd die vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt.”
Bakkerszoon
Haar man werd in 1933 geboren als zoon van de plaatselijke bakker Weder, een naam die nog steeds bekend is bij veel dorpsgenoten. Jan en zijn broer zetten de bakkerij voort. “Elke nacht werken en een eigen zaak draaiende houden, het waren niet de makkelijkste jaren”, memoreert Jan. Tegelijk hadden ze er een goede boterham aan en zijn de kinderen, twee jongens en een meid, opgegroeid met de wetenschap dat niks komt aanwaaien. “Ze zijn ook alledrie heel goed terechtgekomen. We zijn enorm trots op ze”, zegt hun moeder, net als op de zeven kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen. De burgemeester mag de brief voorlezen die dun dochter schreef naar aanleiding van het huwelijksjubileum. De liefde en waardering voor haar ouders spat van het papier af.
Erelid van voetbalvereniging DTS
Jan kwam op zijn tiende bij voetbalvereniging DTS terecht. Samen met zijn broer Dick koos hij bewust voor deze club, omdat het alternatief, LSVV, katholiek was en zij dat niet waren. Bovendien was er in Broek nog geen voetbalclub in die tijd. Jan liep de hele jeugd door en schopte het zelfs tot het eerste elftal in 1952/1953. Hij bleef DTS trouw, ook toen in 1949 BOL werd opgericht. “Op zaterdag werkte ik bij mijn vader in de bakkerij, precies de dag dat BOL speelde. Overstappen was dus geen optie, maar eerlijk gezegd wilde ik dat ook helemaal niet,” vertelt hij. Het was in Broek niet gewenst dat er werd gefietst op zondag, maar daar had Jan maling aan: hij ging altijd te voetballen! Tot zijn 45ste stond hij op het veld, daarna bleef hij als supporter betrokken. In 2023 kroonde voorzitter Hilco Kooistra hem tot erelid van de club.
Lang, slank en donker
Op het complex van de club uit Oudkarspel ontmoette hij bovendien Tiny: lang, slank en donker en helemaal zijn type. Liefde op het eerste gezicht kun je wel zeggen en die liefde is altijd gebleven. Zij trouwden op 20 juli 1955 in Langedijk, in het voormalige gemeentehuis in Noord-Scharwoude. Na zes jaar verkering, zo ging dat in die tijd. “Verliefd, verloofd, in dienst en getrouwd”, lacht Jan. Al was het wel een moetje want de oudste telg bleek al onderweg te zijn, zegt zijn vrouw met een lach. “Ondanks een klein beetje haast hadden we een geweldige trouwdag. Het was snikheet maar het was heel druk en natuurlijk met een heel gezellig feest in het café van mijn vader.”
Groot feest
Eigenlijk precies als het feest dat ze onlangs vierden ter ere van hun zeventigjarig jubileum, op het grasveld voor het huis aan het Dokter Manjoeroplantsoen. “Onze zoon Hans had een tent geregeld, een snackwagen en een bar. Wij hoefden niks meer te regelen. Er waren zo’n 200 mensen, het was een fantastische dag. Eigenlijk zouden we het nog eens over willen doen omdat het zoveel mensen waren, dat ons ook een hoop is ontgaan. En je kan niet iedereen spreken natuurlijk.”
“Over vijf jaar dan maar, als we 75 jaar zijn getrouwd. En dan nodigen we jullie ook weer uit!”, zegt het echtpaar grappend tegen de burgemeester, de journalist en de fotograaf. Daar houden we ze aan!